-
1 awansować
1. (-uję, -ujesz); vt (im)perf 2. vi* * *ipf. l. pf.1. ( przesunąć na wyższe stanowisko) promote (z kogoś/czegoś from sb/sth) (na kogoś/coś to sb/sth).2. ( objąć wyższe stanowisko) be promoted; awansować na stanowisko be promoted to a post; awansować do finału/do kolejnej rundy sport advance to the finals/to the next round.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awansować
-
2 awansować
-
3 awansować
глаг.• вносить• выдвигать• выдвинуть• высовывать• высунуть• повышать• повышаться• прогрессировать• продвигаться* * *awansowa|ć\awansowaćny несов. 1. повышать по службе, назначать (на высшую должность);2. (па kogoś) продвигаться по службе;\awansować z pułkownika na generała быть произведённым из полковников в генералы; \awansowaćł na dyrektora он был назначен директором
* * *awansowany несов.1) повыша́ть по слу́жбе, назнача́ть ( на высшую должность)2) ( na kogoś) продвига́ться по слу́жбеawansować z pułkownika na generała — быть произведённым из полко́вников в генера́лы
awansował na dyrektora — он был назна́чен дире́ктором
-
4 awansować
-
5 awansować
1. avancer2. monter3. posage4. promouvoir -
6 awansować
1. vt 2. vi -
7 awansować
airleacan -
8 awansować awans·ować
-
9 awansować
1 magpatuloy2 pagsulong3 pagtulóy4 promote5 sumulong -
10 awansować
promoveu -
11 awansować
προχωρώ -
12 awansować
پيشرفت ; مساعدهواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > awansować
-
13 повышать по службе
-
14 avanci
-
15 avancigi
-
16 promote
[prə'məut]vtemployee awansować (awansować perf), dawać (dać perf) awans +dat; product promować (wypromować perf), lansować (wylansować perf); understanding, peace przyczyniać się (przyczynić się perf) do +gen* * *[prə'məut]1) (to raise (to a higher rank or position): He was promoted to head teacher.) awansować2) (to encourage, organize, or help the progress of: He worked hard to promote peace / this scheme.) krzewić, popularyzować3) (to encourage the buying of; to advertise: We are promoting a new brand of soap-powder.) lansować•- promoter- promotion -
17 rise
[raɪz] 1. n( incline) wzniesienie nt; ( BRIT) ( salary increase) podwyżka f; (in prices, temperature) wzrost m; ( fig)2. vi; pt rose, pp risenrise to power — dojście nt do władzy
prices, numbers rosnąć, wzrastać (wzrosnąć perf); waters, voice, level podnosić się (podnieść się perf); sun, moon wschodzić (wzejść perf); wind przybierać (przybrać perf) na sile; sound wznosić się (wznieść się perf); (from bed, knees) wstawać (wstać perf); (also: rise up) tower, building wznosić się; ( rebel) powstawać (powstać perf)to rise to power — dochodzić (dojść perf) do władzy
to give rise to — discussion, misunderstandings wywoływać (wywołać perf); ( life) dawać (dać perf) początek +dat
to rise to the occasion — stawać (stanąć perf) na wysokości zadania
* * *1. past tense - rose; verb1) (to become greater, larger, higher etc; to increase: Food prices are still rising; His temperature rose; If the river rises much more, there will be a flood; Her voice rose to a scream; Bread rises when it is baked; His spirits rose at the good news.) rosnąć, podnosić się2) (to move upwards: Smoke was rising from the chimney; The birds rose into the air; The curtain rose to reveal an empty stage.) wznosić się3) (to get up from bed: He rises every morning at six o'clock.) wstawać4) (to stand up: The children all rose when the headmaster came in.) powstać5) ((of the sun etc) to appear above the horizon: The sun rises in the east and sets in the west.) wschodzić6) (to slope upwards: Hills rose in the distance; The ground rises at this point.) wznosić się7) (to rebel: The people rose (up) in revolt against the dictator.) powstać8) (to move to a higher rank, a more important position etc: He rose to the rank of colonel.) awansować9) ((of a river) to begin or appear: The Rhône rises in the Alps.) wypływać10) ((of wind) to begin; to become stronger: Don't go out in the boat - the wind has risen.) podnieść się11) (to be built: Office blocks are rising all over the town.) wyrastać12) (to come back to life: Jesus has risen.) zmartwychwstać2. noun1) ((the) act of rising: He had a rapid rise to fame; a rise in prices.) wyniesienie, zwyżka2) (an increase in salary or wages: She asked her boss for a rise.) podwyżka3) (a slope or hill: The house is just beyond the next rise.) wzniesienie4) (the beginning and early development of something: the rise of the Roman Empire.) początki, rozkwit•- rising3. adjectivethe rising sun; rising prices; the rising generation; a rising young politician.) wschodzący, rosnący, dorastający- early- late riser
- give rise to
- rise to the occasion -
18 awans|ować
pf, impf Ⅰ vt (na wyższe stanowisko służbowe) to promote- awansować kogoś na kapitana to promote sb to captain- awansowano go do stopnia pułkownika he was promoted to the rank of colonelⅡ vi 1. (na wyższe stanowisko) to be promoted, to advance- szybko awansował na stanowisko dyrektora he advanced a. rose rapidly to the position of director2. Sport (w rozgrywkach eliminacyjnych) to advance, to go through; (do wyższej grupy, klasy) to be promoted, to go up- awansować do finału to go through a. advance to the final- awansować do pierwszej ligi to be promoted to Division One- awansowali o jedno miejsce they went up (by) one place3. (zdobyć wyższą pozycję) to rise- awansował wysoko w hierarchii społecznej he rose high in the social hierarchyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awans|ować
-
19 aufsteigen
auf|steigen2) ( besteigen)[auf ein Pferd] \aufsteigen wsiąść [na konia][zum Gipfel] \aufsteigen wspinać [ perf wspiąć] się [na szczyt]3) ( befördert werden) awansowaćzum Abteilungsleiter \aufsteigen awansować na szefa działu4) sport[in die Bundesliga] \aufsteigen awansować [do ekstraklasy]\aufsteigend sortieren sortować rosnąco -
20 kapitan
сущ.• глава• господин• капитан• командир• мастер• начальник* * *♂, мн. И. \kapitanowie капитан;awansować na \kapitanа получить звание капитана; \kapitan żeglugi wielkiej капитан дальнего плавания; \kapitan drużyny (zespołu) спорт. капитан команды
* * *м, мн И kapitanowieкапита́нawansować na kapitana — получи́ть зва́ние капита́на
kapitan żeglugi wielkiej — капита́н да́льнего пла́вания
kapitan drużyny (zespołu) — спорт. капита́н кома́нды
См. также в других словарях:
awansować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, awansowaćsuję, awansowaćsuje, awansowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przenosić (awansowaćnieść), przesuwać (awansowaćsunąć) kogoś na wyższe stanowisko : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awansować — ndk a. dk IV, awansowaćsuję, awansowaćsujesz, awansowaćsuj, awansowaćował, awansowaćowany 1. «przesuwać (przesunąć) kogoś na wyższe stanowisko» Awansować pracowników, podchorążych, oficerów. 2. «obejmować (objąć) wyższe stanowisko» Ktoś jest… … Słownik języka polskiego
plecy — 1. Chować, kryć się za czyimiś plecami «nie chcąc ponosić ryzyka, korzystać z tego, że ktoś inny się naraża»: Organizatorzy bezprawia, o których mówię, jako osłony używają osób w bardzo podeszłym wieku i ciężko chorych, wobec których ograniczone… … Słownik frazeologiczny
awansowanie — n I rzecz. od awansować … Słownik języka polskiego
brygadzistka — ż III, CMs. brygadzistkatce; lm D. brygadzistkatek «kierowniczka brygady roboczej; brygadierka» Awansować z robotnicy na brygadzistkę … Słownik języka polskiego
podporucznik — m III, DB. a, N. podporucznikkiem; lm M. podporucznikicy, DB. ów «najniższy stopień oficerski, niższy od porucznika; oficer mający ten stopień» Oficer w stopniu podporucznika. Awansować na podporucznika. Podporucznik rezerwy … Słownik języka polskiego
podpułkownik — m III, DB. a, N. podpułkownikkiem; lm M. podpułkownikicy, DB. ów «stopień starszego oficera, wyższy od majora, niższy od pułkownika; oficer mający ten stopień» Awansować do stopnia podpułkownika. Podpułkownik rezerwy … Słownik języka polskiego
powyżej — 1. «wyżej w stosunku do jakiegoś punktu, poziomu, nad czymś» Amputowano mu nogę powyżej kolana. Rękawy zawinięte powyżej łokcia. Temperatura powyżej zera. ◊ Mieć czegoś a. kogoś, mieć wszystkiego powyżej uszu «mieć czegoś albo kogoś dość, stracić … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
sierżant — m IV, DB. a, Ms. sierżantncie; lm M. sierżantnci, DB. ów «w wojskach lądowych i lotnictwie: najniższy stopień podoficera starszego; wojskowy mający ten stopień» Awansować do stopnia sierżanta. ∆ Starszy sierżant, sierżant sztabowy, starszy… … Słownik języka polskiego
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego
